Gdzie opłaca się pracować jako Rigger? Porównanie 4 krajów.

Norwegii, Holandii, Wielkiej Brytanii i Polski (2025)

Rigger, czyli sygnalista-hakowy, to fachowiec od bezpiecznego podczepiania i przemieszczania ciężkich ładunków dźwignicami. Wielu doświadczonych polskich riggerów szuka pracy za granicą ze względu na lepsze zarobki i warunki. Poniżej przyglądamy się aktualnym (2025) stawkom, benefitom i wymaganiom dla riggerów w Norwegii, Holandii, UK i Polsce – od płac brutto/netto (w lokalnej walucie z przeliczeniem), przez typowe dodatki i systemy pracy, po certyfikaty i wymagania językowe. Na koniec doradzamy, gdzie naprawdę opłaca się wyjechać, żeby „wyciągnąć” najwięcej z tej pracy.

Stawki godzinowe – porównanie wynagrodzeń

Poniżej zestawiono średnie stawki godzinowe brutto dla riggerów w poszczególnych krajach, wraz z przybliżonym wynagrodzeniem netto i przeliczeniem na złotówki (dla orientacji):

Kraj	Średnia stawka brutto (waluta lokalna)	Przybliżone netto	Równowartość brutto w PLN
Norwegia	ok. 265 NOK/h	~200 NOK/h (75% brutto)	ok. 98 PLN/h
Holandia	ok. €26/h	~16 – 18 €/h	ok. 117 PLN/h
W. Brytania	ok. £18 – 19/h	~14 £/h	ok. 95 PLN/h
Polska	ok. 47 zł/h	~35 zł/h	47 PLN/h

Uwaga: Stawki dotyczą doświadczonych riggerów (średnio). Rzeczywiste płace mogą być wyższe na kontraktach specjalistycznych. Np. w UK za niektóre projekty płacą nawet £32/h (+ premia) dla brygadzistów riggingu, a w Norwegii oferty na projektach stoczniowych potrafią sięgać 276 – 344 NOK/h brutto. W Polsce stawki są najniższe – średnio ~98 tys. PLN rocznie (ok. 47 zł/h brutto).

Benefity i dodatki pozapłacowe

Norwegia

Kontrakty (zwłaszcza offshore i stoczniowe) często zapewniają darmowe zakwaterowanie – nieraz w jednoosobowych pokojach na bazie projektu. Często dochodzi darmowe wyżywienie (na platformie lub w kantynie) i opłacone przeloty z Polski lub ich dofinansowanie. Norweskie prawo gwarantuje dodatkową płatność za nadgodziny (50% lub 100% ponad stawkę) oraz za zmiany nocne (ok. 30% więcej).

Holandia

Standardem przy wyjazdach przez agencje jest darmowe zakwaterowanie (dzielone mieszkania) oraz często samochód służbowy lub zwrot kosztów dojazdu. W kontraktach dochodzą diety na wyżywienie, a nadgodziny są płatne (+25% dzień, +50% sobota, +100% niedziele/święta). Unikalny benefit – 30% ruling, zwalniający 30% pensji z podatku.

Wielka Brytania

Na kontraktach offshore zakwaterowanie i wyżywienie są zapewnione. Onshore bywa różnie – czasem hotel lub Living Allowance. Nadgodziny płatne 1,5× (dni, soboty) lub 2× (niedziele/święta). Branżowe umowy często oferują prywatną opiekę medyczną i plan emerytalny. Po Brexicie wymagane wizy, często sponsorowane przez pracodawcę.

Polska

Rzadkość benefitów – ewentualne diety i zwrot kosztów delegacji. Nadgodziny płatne zgodnie z Kodeksem Pracy (+50% stawki, +100% noc, niedziele, święta). Koszty życia ponosi pracownik.

Systemy i czas pracy

Norwegia

Rotacje 4/2 lub 2/2 tygodni (50 – 54 h/tyg.), norma dzienna 7,5 h, na kontraktach rotacyjnych 10 – 12 h/dzień, 6 dni w tygodniu.

Holandia

Offshore 2/2 lub 4/4 tygodni, onshore 6 dni × ~10 h, urlopy umawiane indywidualnie, niedziela często jedynym dniem wolnym.

Wielka Brytania

Platformy 2/2 tygodni (lub 2/3-4), onshore 5 – 6 dni × ~10 h, dłuższe zjazdy co kilka tygodni. Dla osiedlonych – 40 – 50 h/tyg., plus nadgodziny.

Polska

Jednozmianowy tryb 8 h/dzień, pn – pt; czasem sobota. Delegacje 10 h, 6 dni w tygodniu, zjazdy co parę tygodni.

Wymagane certyfikaty i uprawnienia

Norwegia – Kursy i Certyfikaty Riggera

Kurs/Certyfikat	Czas trwania	Koszt (NOK → PLN)	Forma szkolenia
Rigger kurs modul O-2.2 & O-3.2	40 – 48 h	9900 – 13500 NOK (3700 – 5000 PLN)	Stacjonarnie
Offshore Safety Course (GSK)	3 – 4 dni	12000 – 17500 NOK (4500 – 6300 PLN)	Hybrydowo
Uprawnienia do pracy na wysokości (NS 9610)	1 dzień	2000 – 3500 NOK (750 – 1300 PLN)	Stacjonarnie
Kurs pierwszej pomocy (BLS/ALS)	4 – 8 h	800 – 1500 NOK (300 – 560 PLN)	Stacjonarnie/online

Oferta przykładowa (Norwegia): Mo Industripark oferuje pełny Riggerkurs O-2.2/O-3.2 w wymiarze 48 h za ~9 900 NOK. Offshoreutdanning.no prowadzi Grunnleggende Sikkerhetskurs 3–4 dni za 12 500–17 700 NOK. Kursy fallsikring NS 9610 od 1 800 do 3 200 NOK.

Certyfikaty międzynarodowe OPITO

Certyfikat OPITO	Czas trwania	Koszt	Forma szkolenia
OPITO Rigger Training, Stage 1	3 dni	1200 EUR / £625 (≈5400 PLN / ≈3250 PLN)	Stacjonarnie
OPITO Rigger Stage 2 (Logbook)	–	bez opłaty	Praktyka w miejscu pracy
OPITO Rigger Competence Assessment, Stage 3	1 – 2 dni	1200 EUR / £790 (≈5400 PLN / ≈4000 PLN)	Stacjonarnie
OPITO BOSIET	3 dni	1400–1500 EUR / $1200 (≈6 300–6800 PLN / ≈5000 PLN)	Hybrydowo
OPITO HUET	1 dzień	~£300 (≈1500 PLN)	Stacjonarnie

Oferta przykładowa (OPITO): Novikontas (Łotwa) – Stage 1 w 3 dni za 1 200 EUR, Stage 3 za 1200 EUR; BOSIET ~1465 EUR; Digital BOSIET z e-learning + 1 dzień praktyki.

Holandia – Kursy i Certyfikaty Riggera

Kurs/Certyfikat	Czas trwania	Koszt (EUR → PLN)	Forma szkolenia
VCA (B-VCA / VOL-VCA)	1 dzień	225 – 255 € (≈1050 – 1200 PLN)	Stacjonarnie/online
ABVL–VVL-H (SOG)	3 dni	1500 – 1600 € (≈6 750 – 7200 PLN)	Stacjonarnie
GWO Basic Safety Training	4,5–5 dni (lub 3 dni blended)	1400 – 1600 € (≈6300 – 7200 PLN)	Hybrydowo

Oferta przykładowa (Holandia): ARBO Centrum – VCA za 255 €; KAP Opleidingen – ABvL+VVL-H za ~1595 €; STC-KNRM – GWO BST za ~1530 €.

Wielka Brytania – Kursy i Certyfikaty Riggera

Kurs/Certyfikat	Czas trwania	Koszt (GBP → PLN)	Forma szkolenia
CPCS Slinger/Signaller (A40)	4 – 5 dni	£1200 – 1700 (≈6100 – 8600 PLN)	Stacjonarnie
NPORS Slinger/Signaller (N402)	1 – 3 dni	£600 – 900 (≈3000 – 4500 PLN)	Stacjonarnie
CITB HS&E test	45 min	£22,50 (≈115 PLN)	Stacjonarnie/online
OPITO Rigger & Offshore	jak OPITO	~£600 – 1000	Stacjonarnie/hybrydowo
GWO Basic Safety Training	4,5 – 5 dni	£1100 – 1200 (≈5600 – 6100 PLN)	Hybrydowo

Oferta przykładowa (UK): CITB – CPCS A40 za £1705; NPORS N402 za £610 – 800; HS&E test za £22,50; BOSIET ~£800 – 1000; GWO BST ~£1 110.

Polska – Kursy i Uprawnienia Riggera

Kurs/Uprawnienie	Czas trwania	Koszt (PLN)	Forma szkolenia
Kurs hakowego	1 dzień	150 – 500 PLN	Stacjonarnie/online
Operator suwnic UDT	2 – 3 dni	800 – 1500 PLN	Stacjonarnie
Operator żurawi UDT	3 – 5 dni (lub 2 tyg.)	2000 – 4000 PLN	Stacjonarnie

Oferta przykładowa (Polska): BHP-Ergo – kurs hakowego za 149 PLN; ODEKA – suwnice za 600 + 307 PLN; Akademia Operatora – żurawie wieżowe za 3000 PLN + egz.

Wymagania językowe

• Norwegia: Angielski wystarcza; norweski mile widziany.
• Holandia: Komunikatywny angielski konieczny; niderlandzki atut.
• Wielka Brytania: Angielski obowiązkowy.
• Polska: Polski konieczny; angielski techniczny atut.

Kto zatrudnia riggerów? Agencje i firmy

Norwegia: Sporą część rekrutacji prowadzą agencje pracy – zarówno norweskie, jak i polskie. Polskie agencje specjalizujące się w Skandynawii regularnie wysyła ekipy riggerów, monterów itp. do norweskich stoczni i na konstrukcje offshore. Jeśli chodzi o bezpośrednich pracodawców, riggerów potrzebują duże firmy wykonawcze i stoczniowe: Aker Solutions, Kværner, Aibel, Apply, Bilfinger – to przykłady przedsiębiorstw obsługujących platformy i stocznie, gdzie hakowi są niezbędni. Wydobywczy gigant Equinor zazwyczaj zatrudnia riggerów przez podwykonawców, więc rzadko trafimy tam bezpośrednio. W Norwegii popularną ścieżką jest: dostać kontrakt przez agencję na projekt, pokazać się z dobrej strony i być może zostać przejętym przez norweską firmę na stałe.

Holandia: Tutaj rynek pracy dla riggerów jest również zdominowany przez agencje – zarówno holenderskie, jak i polskie pośredniczące. W branży morskiej (offshore czołowi gracze to firmy takie jak Heerema, Boskalis, Van Oord, Allseas – prowadzą ogromne projekty instalacyjne i potrzebują wykwalifikowanych riggerów. Jednak dostać się tam bezpośrednio bywa trudno – łatwiej przez firmę podwykonawczą lub agencję. W sektorze heavy lift światową marką jest holenderski Mammoet, realizujący transporty i podnoszenia wielkogabarytowe – też zatrudnia riggerów przy operacjach lądowych. W stoczniach (np. Damen Shipyards) również znajdą się etaty dla sygnalistów-hakowych, choć holenderski przemysł stoczniowy nie jest tak duży jak kiedyś. W praktyce większość Polaków trafia do Holandii poprzez agencję i pracuje w różnych miejscach projektowo. Jeśli ktoś woli stabilniej, można szukać etatu w firmie dźwigowej na miejscu – ale to już wymaga często znajomości niderlandzkiego i osiedlenia się.

Jeśli chcesz uzyskać więcej informacji o aktualnych ofertach pracy za granicą jako rigger – skontaktuj się z naszym zespołem rekrutacyjnym Apeople Poland. Działamy w branży od lat, a naszą specjalizacją są techniczne kontrakty zagraniczne:

Szukasz pracy?

Chcesz uzyskać więcej informacji o aktualnych ofertach pracy za granicą jako Rigger / Sygnalista-hakowy – skontaktuj się z naszym zespołem rekrutacyjnym Apeople Poland. Działamy w branży od lat, a naszą specjalizacją są techniczne kontrakty zagraniczne:

+48 730 750 672
+48 730 750 674
praca@apeople.pl

Wielka Brytania: W UK po Brexicie mniej Polaków napływa, ale zapotrzebowanie na riggerów jest wciąż spore. Duże firmy serwisowe w Oil&Gas jak Sparrows Group, EnerMech, Stork (Altrad) czy Wood PLC zatrudniają rigging crews do obsługi platform i rafinerii. W sektorze offshore wind główni wykonawcy (np. Ørsted, Siemens Gamesa, GE Renewable) rekrutują personel poprzezkontraktowe firmy serwisowe – tu też pojawiają się oferty dla riggerów (czasem pod nazwą Installation Technician z obowiązkiem riggingu). W budownictwie przemysłowym i energetyce riggerów wynajmują firmy takie jak Babcock, Balfour Beatty, czy Doosan (przy budowie elektrowni, np. Hinkley Point C). Niestety, bez prawa do pracy w UK (wiza/settled status) agencje raczej Cię nie zatrudnią, więc to wąskie sito. Ci, którzy już są w UK, zwykle nie narzekają na brak zleceń – ogłoszeń o pracę można szukać na portalach typu Indeed czy Totaljobs (w czerwcu 2025 było kilkanaście aktywnych ofert, stawki od £18 do £35/h zależnie od regionu)

Polska: Rigger w Polsce najczęściej pracuje w stoczni albo w firmie montażowej. Główni pracodawcy to duże zakłady przemysłowe (stocznie: np. Remontowa Gdańsk, Stocznia Gdynia – choć dziś prace tam ograniczone, GSG Stocznia Gdańsk itd.), firmy budowlane stawiające duże konstrukcje stalowe, czy firmy wynajmu dźwigów. Na etacie stanowisko może nazywać się inaczej – np. hakowy, sygnalista dźwigowy albo przypisane do zawodu montera czy operatora. Często obowiązki riggerskie wykonują u nas monterzy konstrukcji czy operatorzy sprzętu z dodatkowymi uprawnieniami hakowego. Jeśli ktoś szuka stricte pracy jako sygnalista-hakowy, może przeglądać oferty na portalach jak OLX, Pracuj.pl czy branżowych grupach – ale trzeba przyznać, że rynek krajowy jest niewielki. Większość polskich specjalistów od riggingu prędzej czy później rozgląda się za pracą za granicą, bo tam ich umiejętności są bardziej poszukiwane i lepiej wynagradzane.

Rodzaje projektów dla riggerów

Offshore – platformy naftowe i gazowe: Klasyka Norwegii i UK. Riggerzy pracują na platformach wiertniczych i wydobywczych na Morzu Północnym, obsługując dźwigi pokładowe przy przeładunku zaopatrzenia, relokacji sprzętu, demontażu instalacji itd. W Norwegii ten sektor to podstawa gospodarki, więc zapotrzebowanie jest stałe. W UK sporo platform jest w fazie likwidacji (decommissioning) – tam też potrzeba riggerów do bezpiecznego demontażu. W Holandii sektor Oil&Gas offshore jest mniejszy, ale istnieje (kilka platform na Morzu Północnym plus konstrukcje przeładunkowe). Przykład: projekt modernizacji platformy na polu Sleipner (Norwegia) – setki pracowników, w tym kilkunastu riggerów do operacji podnoszenia elementów konstrukcji.

Offshore – morskie farmy wiatrowe: Dynamicznie rosnący sektor, szczególnie w UK i Holandii. Instalacja turbin wiatrowych wymaga ekip do podczepiania śmigieł,wież, komponentów na statkach instalacyjnych – tutaj riggerzy są kluczowi. UK jest światowym liderem offshore wind (Dogger Bank, Hornsea – gigantyczne farmy), Holandia również intensywnie buduje farmy na Morzu Północnym. Polska dopiero startuje z projektami (pierwsze farmy na Bałtyku pojawią się ok. 2026 – 2027, więc zapotrzebowanie wzrośnie). Praca na farmach wiatrowych to często krótkie intensywne kampanie – np. instalacja 50 turbin, potem przerwa. Wymagane certyfikaty GWO i doświadczenie morskie. Rigger w tym środowisku często ma tytuł Wind Turbine Installation Technician lub podobny, ale rola sprowadza się do tego samego: bezpiecznie podczepić ogromne śmigło do haka dźwigu o udźwigu 1000 ton.

Stocznie: Klasyczne środowisko pracy hakowego – budowa statków, platform, mostów, wielkich konstrukcji. W stoczni riggerzy podczepiają sekcje kadłuba do suwnic, pomagają w montażu bloków ważących setki ton. Polska ma tradycje stoczniowe, więc wielu riggerów zaczynało w Gdańsku, Szczecinie czy Gdyni. Norweskie stocznie (np. Aibel w Haugesund, Kværner Stord) produkują moduły platform – tam również praca dla riggerów jest stała. W Holandii stocznie (np. Damen) budują specjalistyczne jednostki – tu też potrzeba hakowych przy montażu. Projekty stoczniowe są zwykle stacjonarne (pracuje się na terenie stoczni, bez rotacji), ale często w wymiarze 50-60h tygodniowo, by dotrzymać terminów. Zatrudnienie bywa przez podwykonawców, np. polskie firmy montażowe wynajęte do pracy w zagranicznej stoczni..

Heavy lifting: Tutaj mowa o specjalistycznych projektach podnoszenia i przenoszenia ogromnych obiektów na lądzie. Holandia słynie z firm jak Mammoet, które potrafią przetransportować i ustawić 3000-tonowy reaktor chemiczny czy przesunąć zabytkową budowlę. Riggerzy w takich firmach zajmują się przygotowaniem ładunków, zawiesi, mocowań – praca może być projektowa w różnych krajach. W UK duże operacje dźwigowe to np. montaż mostów (w Londynie czy Szkocji), instalacja elementów elektrowni (kotłów, generatorów) – tu często głównym wykonawcą jest firma inżynieryjna, a riggerzy pracują pod nadzorem Appointed Person od riggingu. W Polsce także zdarzają się spektakularne podnoszenia (np. montaż mostu Łazienkowskiego w Warszawie w 2015) – polskie firmy dźwigowe (jak Viatron czy Barlift) mają własnych riggerów do takich zadań. Ten sektor wymaga dużej wiedzy inżynieryjnej i doświadczenia, ale oferuje też unikatowe wyzwania – nie każdy może powiedzieć, że ustawiał 100-metrowy most nad rzeką!

Przemysł lądowy (rafinerie, elektrownie, fabryki): W każdym dużym zakładzie przemysłowym są okresowe remonty, modernizacje, wymiany urządzeń – a to oznacza potrzebę użycia ciężkiego sprzętu i riggingu. W rafineriach (np. Norweskie Mongstad, holenderski Pernis czy polski Orlen Płock) podczas postojów technologicznych zatrudnia się riggerów do demontażu i montażu aparatów,kolumn, wymienników. W elektrowniach (np. przy wymianie turbogeneratora) także. Ten rodzaj pracy często odbywa się w ramach firm utrzymania ruchu lub firm remontowych. W Norwegii czy UK są wyspecjalizowane firmy serwisowe, które jeżdżą po zakładach i robią tzw. shutdowny – riggerzy są ważną częścią tych ekip. Praca bywa w trybie projektowym na kilka tygodni intensywnej roboty, potem przerwa lub przeniesienie na inny obiekt. W Polsce również duże zakłady zatrudniają własnych hakowych na stałe w dziale utrzymania ruchu (np. huty, stocznie remontowe), ale skala projektów jest mniejsza niż za granicą.

Gdzie najbardziej się opłaca? – Podsumowanie i rekomendacja

1. Norwegia: Lider zarobków 265 – 280 NOK/h, zakwaterowanie, przeloty, wysoki podatek uproszczony 25%, netto ~75%.
2. Holandia: €25/h, 30% ruling, praca offshore wind, duża liczba nadgodzin.
3. Wielka Brytania: £18 – 20/h, formalności wizowe, projekty offshore, energetyczne.
4. Polska: 47 zł/h, mniejsze koszty życia, stabilność etatu.

Patrząc czysto ekonomicznie, Norwegia pozostaje najkorzystniejszym kierunkiem, z Holandią tuż za nią. UK nadal oferuje dobre warunki dla posiadających wizę. Polska wypada najsłabiej, ale jako punkt startowy i ze względu na życie rodzinne może być atrakcyjna.